باز کن پنجره را

باز کن پنجره را که تو را خواهد گفت

این نسیمی است که که در بستر رود

که در زینت باغ

در تاج درخت  

و در گوهر اویز شده       

                            این شبنم ناب

                                              که در هجرت برگ

درسیر نبود

باز کن پنجره را

شاید این پیک صبا

خبری ارد  - از گلشن تنهایی افکار زمین –                                از سر خوشی باده پرستان زمین –                                           از نک قله احساس حقیقت  

باز کن

باز کن پنجره

نو می شوم

چون باران می بارد

تازه تر می بینم

عروسکها هم تازه می شوند

چون باران می بارد

تازه تر

تازه

چشمانم رنگ شب را بهتر می بیند

تازه باران تنم را بهتر می ساید

امشب بهترینم

روح من تازه بارانی شده